Ο Σάκης Καρπάς γράφει για ίσως το καλύτερο παιχνίδι της γενιάς!
Μόλις είχα τελειώσει μία ακόμη βρωμοδουλειά, για λογαριασμό της συμμορίας μου. Ήταν τόσο έντονη και ψυχοφθόρα που ξεκίνησε με τον ήλιο πάνω από το κεφάλι μου και τελείωσε με ένα ολόγεμο φεγγάρι. Πάνω στ’ άλογό μου και με μια χούφτα δολάρια στο χέρι, πήρα το δρόμο της επιστροφής για το μέρος που κρυβόμασταν.
Μέσα στη νεκρική σιγή της νύχτας, είδα φως σε ένα λόφο. Δεν είχα απολύτως τίποτα να χάσω και το προσέγγισα. Ίσως εκεί να με περιμένουν μερικά ακόμη νομίσματα ή έστω κάποιες προμήθειες. Το μοναδικό πράγμα που είχα πάντα γεμάτο ήταν το περίστροφό μου, γι’ αυτό και δεν φοβήθηκα το οτιδήποτε.
Διαβάστε τη συνέχεια στο unboxcholics.com
Red Dead Redemption 2 Review
