Μπουρλότο! 10 ατάκες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου που άφησαν εποχή

Εδώ θα βρεις και τη δική σου αγαπημένη ατάκα! 

Τι λέτε να κάνουμε μια αναδρομή σήμερα στο παρελθόν και να ταξιδέψουμε στην εποχή του παλιού, καλού ελληνικού κινηματογράφου και στις αμέτρητες στιγμές γέλιου που μας χάρισε; Όποιος πει ότι δεν αγαπάει ιδιαίτερα της παλιές ελληνικές ταινίες, σε καμία περίπτωση δε μπορεί να χαρακτηριστεί ψεύτης, ο καθένας μας έχεις τις δικές του προτιμήσεις και διαφορετικά τηλεοπτικά γούστα.

Ψεύτης όμως θα χαρακτηριστεί εκείνος που ισχυρίζεται πως δεν αγαπάει (ή ακόμα περισσότερο) δεν χρησιμοποιεί ατάκες από τις αγαπημένες παλιές ελληνικές ταινίες. Πολλές φορές έχω πιάσει άτομα ή και φίλους ακόμα, που δεν έχουν ιδιαίτερη προτίμηση στις ταινίες του παλιού, ελληνικού κινηματογράφου αλλά τις ατάκεςΟ παλιός ελληνικός κινηματόγραφός «θα ζει» όσα χρόνια και αν περάσουν

Η αλήθεια είναι πως o παλιός ελληνικός κινηματογράφος μας έχει αφήσει κληρονομιά ατάκες από αυτές που μας κάνουν να σκεφτόμαστε πως όμοιες τους δε πρόκειται να ξανακούσουμε και για να είμαστε ειλικρινείς, αυτή η διαπίστωση όσο περνούν τα χρόνια μοιάζει όλο και περισσότερο ρεαλιστική. Αν ακόμη και σήμερα παραμένεις fan των παλιών ελληνικών ταινιών (και ατακών) και δε χάνεις καμία όταν προβάλλεται στην τηλεόραση, τότε αυτό το θέμα είναι για σένα!

Συγκεντρώσαμε και σου παρουσιάζουμε 10 κορυφαίες ατάκες των αγαπημένων ελληνικών ταινιών τις οποίες και ένα παιδί 12 χρονών γνωρίζει ακόμα και ας μην έχει ιδέα πότε και που πρωτοακούστηκαν.

Τζένη Καρέζη – Γυρίσατεεε; (Δεσποινής Διευθυντής)

Κώστας Βουτσάς – Έχω και κότερο πάμε μια βόλτα; (Κορίτσια για φίλημα)

Σαπφώ Νοταρά – Μπουρλότο (Αχ αυτή η γυναίκα μου)

Γιώργος Κωσταντίνου – Παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω (Η δε γυνή να φοβήται τον άντρα)

Ρένα Βλαχοπούλου – Σούζω τρως και ψεύδεσαι και τρως ( Η Παριζιάνα)

Λάμπρος Κωνσταντάρας – Το νου σας ρεμάλια ( Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι)

Αλίκη Βουγιουκλάκη – Θα το κάψουμε απόψε κυρ Στέφανε ( Μοντέρνα Σταχτοπούτα)

Θανάσης Βέγγος – Ξέρεις από βέσπα ( ΤΡΕΛΟΣ, ΠΑΛΑΒΟΣ ΚΑΙ ΒΕΓΓΟΣ)

Γιώργος Κωνσταντίνου – Το προφιτερόλ ( Χτυποκάρδια στα θρανία)

Γιάννης Βόγλης – Στάσου, μύγδαλα (Κορίτσια στον ήλιο)